Simültane tercüme ilk defa Sovyet Sosyalist Cumhuriyetleri Birliği’nde 1928’de gerçekleştirilen Altıncı Komintern Kongresinde uygulandı.
Edward Filene’nin fikrine dayanılarak IBM’den Gordon Finley tarafından tasarlanan ilk simültane tercüme ekipmanı 1926’da patent aldı. Filene-Finley Telefon çeviri sistemi 1927’deki Uluslararası Emek Konferansında kullanıldı.
Milletler Cemiyetinin ikinci resmi dili olarak kabul edildiği ve ardıl çevirinin ilk defa kullanıldığı 1919 yılındaki Paris Barış Konferansına kadar Fransızcanın diplomasi ve eğitim söylemlerinin evrensel dili olması nedeniyle yüksek düzeyde çeviriye çok az gereksinim duyulmaktaydı.
Modern simültane tercümede sofistike ekipmanlara gereksinim duyulmasından dolayı, yeni bir iletişim yöntemi olarak da ele alınmaktadır. Ancak, simültane tercümenin tarihi bir geçmişi vardır.
1920’li yıllar esnasında, simültane tercümenin kullanımı hızla önem kazandı. Simültane tercüme Yirminci Komünist Partisi Kongresinde altı dilde ve Yirmi Birinci Parti Kongresinde on sekiz dilde gerçekleştirildi. Kabinler 1932de Komünist Enternasyonel’in İcra Komitesinin genel kurulunda kullanıldı.
1935’de Leningrad’da organize edilmiş olan On beşinci Fizyoloji Kongresinde, Akademisyen Pavlov’un açılış konuşması Rusçadan Fransızca, İngilizce ve Almancaya tercüme edildi. İkinci Dünya Savaşına ilerlemekte olan yıllar esnasında, Milletler Cemiyeti’nin faaliyetleri azalmıştır. Bu yüzden, simültane tercüme 1944’deki konferansa kadar diplomasi alanında yer almadı. Akabinde, İngilizce, Fransızca, Almanca ve Rusça gibi dört dilde yapılan geleneksel ardıl çeviri oturumların süresini uzatacağından, General Eisenhower’ın şahsi çevirmeni olan Albay Léon Dostert’den 1945’de dil engeline bir pratik çözüm bulması istendi. Simültane tercüme bu durum için iyi bir çözüm olarak görülmekteydi. Albay Dostert çevirmenler için Filene-Finley IBM telefon mikrofon sistemini kullanmaya karar verdi. Bu sistemin Nuremberg Mahkemesinde uygulanması sayesinde Albay Dostert uluslararası alanda bu iletişim moduna öncülük etmiş oldu.
Kasım 1947’de, Genel Kurul nihai olarak simültane tercümenin ardıl çeviriye alternatif olarak ve/veya onunla bağlantılı olarak kullanılması için kalıcı bir hizmet olarak uyarlanmasına karar verdi. Daha fazla oda bu sistemle donatıldı ve sonuç olarak, simültane mod çok dilli tartışmayı, pek çok kaynak dilden, pek çok hedef dile tercümeye olanak tanıyarak hızlı ve kolay hale getirdi.
Günümüzde, simültane tercümanlar Birleşmiş Milletler ‘den ziyade Avrupa Birliği kurumları tarafından istihdam edilmektedirler. Avrupa Birliği’nin en güncel genişlemesinden sonra, üyelerin pek çok toplantısı simültane olarak yirmi üç resmi diline tercüme edilmektedir.